Herfstdagtocht – Berg en Dal

Datum:
9 oktober 2010
Naam:
Herfstdagtocht
Organisator:
Plaats:
Berg en Dal
Aantal km’s:
40
Duur ±:
9 uur
Google Earth Garmin-file GPX-file Foto’s

Deze tocht staat al enige jaren bij mij op de rol.  Altijd een prima verzorging en een prachtige omgeving, waar ik zo’n 5 jaar heb mogen vertoeven. Na vorig jaar een door mij aangepaste route te hebben gelopen, ga ik dit jaar weer voor hetzelfde pakket, m.a.w 40 km via de Mookerhei en de Heumense Schans.

Nadat het merendeel van de lopers op pad is vertrek ik pas, zodat ik de eerste 500 meters niet wordt nageroepen dat ik al verkeerd loop. Al snel loop ik helemaal los. Geen mens is nog te bekennen in de bossen. De zon doet verwoede pogingen om door het nog aanwezige bladerdak te priemen. Dat geeft mooie sfeerplaatjes. Vlak bij Groesbeek kom ik na 7,5 km uiteindelijk op de 60-km route, die ik voor de rest van de dag blijf volgen. Al heel snel wordt ik ingehaald door de ‘voorlopers’ van de 60 km, waaronder W4W-lid LDW. In de rust in Breedeweg geniet ik met hen van een kopje koffie.

Nadat de voorlopers weer zijn vertrokken ga ook ik verder.  Nog enige tijd blijven LDW en co inhet vizier. Bij de St. Jansberg neem ik even een ander stukje route om aan de 40 km te komen. Erg bijzonder was deze detour niet, afgezien van de herkenning van dit stukje weg. Bij de 4Daagse van Nijmegen is dit de eerste ‘berg’ van de zeven, die op de derde dag moeten worden genomen. Vandaag ging ik bergafwaarts.

Op weg naar de tweede wagenrust, liepen daar plotsklaps kabouters in het bos. (Zie fotoalbum) Grappig om te zien hoe een aantal kleine kinderen verwoed op zoek waren naar paddesteoelen; uiteraard onder begeleiding van pa en ma. Waarschijnlijk een verjaardagsfeestje, want het hele gezelschap liep rond met heuse rode puntmutsen.

Aangekomen bij de wagenrust was het weer echt genieten. een prachtig zonnetje en een prima verzorging. De eerste lopers van de 40 km kwamen ook al aan. De 60-km-lopers lieten nog even op zich wachten. Na de rust op weg naar de Mookerhei. Hier heeft men een prachtig uitzicht over de Maasvallei. In de verte was de kerk van Cuijk goed te zien. Boven op de hei  kruisten de eerste (hard-)lopers van de 60 km mijn pad. Vanaf nu druppelden geregeld deze snelwandelaars mij voorbij. De reguliere 60-km-lopers zaten nog ver achter mij.

Op de Heumens Schans was flink huisgehouden. Veel begroeing was gekapt, zodat men een beter beeld kon krijgen over het bouwwerk. Vorig jaar was alles flink begroeid. Vanaf een uitkijktorentje was de schans goed te zien. Ook hier stoven de (hard-)lopers als hazewinden voorbij.

De volgende rust was het vliegveld. Vorig jaar kwam ik hier binnen als een verzopen kat: onderweg een flinke hagelbui gevangen. Dit jaar konden we gewoon op het terras in het zonnetje zitten. Tijd voor het Palmpje en daarna snel op weg naar de laatste wagenrust. Langs het spoorlijntje naar Groesbeek was ook flink gekapt. Zo had men een mooi gezicht op het lijntje, of beter, het in het dal liggend fietspad.

De 40- en 60-km-routes kwamen weer samen, wat weer een leuke drukte gaf op de routes. Bij de rust was het een gezellige drukte. Vanaf hier samengelopen met een snelwandelaar, die niet meer zo snel wilde gaan. Hij had vandaag de nodige last van zijn knieën. Tja, die heuvels ….

Via het Afrikamuseum uiteindelijk weer bij de finish aanbeland. Een certificaat, medaille en een stempel rijker eerst een koele cola genuttigd, waarna de thuisreis werd aanvaard. Negen uur over 40 km met de nodige heuvels en tijd om te fotograferen, hier kan ik best mee leven. Ik heb ik ieder geval een prima dag gehad.

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

  

  

  

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.