7e Pelgrimage naar Banneux


28_pelgrimage-banneux
Datum:
18 december 2016
Naam:
 7e Pelgrimage naar Banneux
Organisator:
Plaats:
Margraten naar Banneux
Aantal km’s:
41
Duur ±:
10,5 uur
Google Earth GDB-file (Garmin) GPX-file Foto’s

Gebed om zegen onderweg.

Gij, Eeuwige, zegen de weg die voor mij ligt.

Zegen het pad waarop ik ga.

Zegen alles onderweg
waarop mijn blik rust en wat mijn aandacht verrast.

Maak elke klim voor mij veilig en elke bergpas open.

Houd mij bij de hand
en leid mij voort door het donker naar het licht.

Gij, Eeuwige, zegen de grond onder mijn voeten.

Zegen het pad waarop ik ga,
zegen het doel van mijn verlangen
en de weg die mij tegemoet komt.

Gebed uit het wandelrouteboekje.

_____________________________________________

Start Margraten

Om 05.15 uur op pad, richting Margraten. ‘t Is erg rustig op de weg. In Maastricht maak ik voor het eerst kennis met de nieuwe Willem-Alexandertunnel, die net een dag open is. De afslag Cadier en Keer is nog niet gereed en dus moeten we een stukje omrijden. Uiteindelijk kom ik 06.45 uur aan in Margraten. Het staat al heel wat volk klaar en de verkoop van de route (€ 1,00 drukkosten) is al begonnen. Nadat de wandelschoenen zijn aangetrokken, de rugzak omgehangen en “Opa Oude Nijhuis” (zijn wandelstok) uit de achterbak is gehaald, ga ik op pad. Het weer is niet droog en niet nat. Een vochtige mist hangt tussen de Limburgse heuvels en voelt wat kil aan. Het is dus zaak om stevig door te stappen.

In Banholt en Noorbeek staan mooie grote kerstbomen vol met lampjes op het kerkplein, wat gelukkig toch nog iets van het kerstgevoel losmaakt. Na Noorbeek gaat het richting Belgische grens wat wel ten koste gaat van een flinke steile afdaling. In Sint-Martens-Voeren heb ik het geluk van een daar woonachtige neef en ook al is het erg vroeg (zondagochtend 08.30 uur), toch klop ik aan en kan binnen van een lekkere kop thee genieten. Na deze kleine rust gaat het verder richting een lang, langzaam stijgend pad langs een bosrand. Bij het begin daarvan zie ik al een berg modder liggen wat niet veel goeds voorspeld voor de rest van het pad. Ik kies hier voor de korte steile droge klim, waarna de route mooi vlak en geasfalteerd is. Na 2,5 km ben ik weer op de route.

Est-ce moi?

De vergezichten zijn minimaal, de mist blijf hangen en dus stappen we flink door naar Val de Dieu, de laatste startplaats voor deze pelgrimage. Na een korte rust met ontbijt en een bezoek aan mijn naamgever in de abdij, gaat het richting de kapel van Noblehaye. De route voert langs mooie oude boerderijen en kruist diverse waterlopen. Gelukkig heeft men voor de wandelaar bruggetjes aangelegd; de auto’s/tractoren kunnen door het water oversteken. Langs de route heeft elk kruispunt zo zijn eigen gietijzeren veldkruis, al of niet geschilderd.

Het dorpje Bolland wordt via een heftige afdaling door een wei genaderd. Via krappe poortjes en een steile trap komen we aan op een soort dorpspleintje. Daar is dit jaar een partytent opgezet. Voor het luttele bedrag van € 1,50 krijg je hier warme chocolademelk en een Belgische wafel. Dat alles ter ondersteuning en sponsoring van een jonge dame die richting Nepal gaat. Een prima plek want vele wandelaars genieten van de lekkernijen. Via een klimmende, holle weg met fraaie boompartijen komen we aan in Noblehaye. Hier wordt een klein moment van bezinning gehouden, onderwijl er ook gegeten en gedronken kan worden. Er zijn nog 16 km te gaan naar Banneux.

Naar de oversteek.

Bij het verlaten van de kapel sta ik even in twijfel. Pak ik de originele route met een steile afdaling en een lastige beekoversteek, gevolgd door een lange, modderige helling of neem ik de langere route over mooi asfalt? Het wordt de lastige oversteek. Gelukkig heeft het de laatste dagen niet veel geregend; de modder valt dus erg mee en redelijk monter sta ik, na de oversteek, snel weer boven aan de helling op het asfalt. Van hieruit gaat het vlotjes naar Soumagne al is er één pad dat een grote B100-kwalificatie heeft.

In Soumagne – in de drie enige eetgelegenheden – hangen ze met de benen buiten en ik laat ze voor wat ze zijn en ga vrolijk door naar de laatste halte vóór Banneux, Nessonvaux. De route is dit jaar goed te doen; ligt er sneeuw dan heb je handen tekort om je vast te houden en heelhuids onderaan de trappen te komen. In Nessonvaux liggen de paden langs de sloten er droog bij. Er zijn jaren dat het dijkje waarover je loopt onder water staat. In het dorp is ‘mijn’ café open en niet helemaal vol. Voordat ik begin aan de overbekende ‘slagroom op de taart’ – de laatste en steilste klim – neem ik nog even een Jupiler bij gebrek aan een Palmpje.

Verdwaald

Kwart over vier begin ik aan de klim. Onderweg begint het donker te worden en de verlichting in de diverse kerststallen twinkelt er vrolijk op los. Bij een van de huizen staat zelfs een heuse ezel met rollator bij de voordeur. Of die is weggelopen uit een kerststal ……..? Als ik boven op de top aankom is het inmiddels donker. Nog één slechtverzorgd zandpad, wat asfalt door de buitenwijk, een breed grindpad en we staan voor het heiligdom van Banneux. Het is 17.25 uur en ik kan gelijk door naar de kerk.

Na de dienst worden enkele kaarsen aangestoken met bijzondere intenties en nadien is een bezoek aan een café of lunchroom aan de orde. We moeten tenslotte tot 20.00 uur wachten want dan vertrekken de bussen naar Val de Dieu, Noorbeek of Margraten. In het café tref ik twee wandelaars aan die ik in de loop van de dag al ‘en route’ had gesproken. Zij liepen deze pelgrimage voor de eerste keer. Gedurende het gesprek blijkt dat hij als genist in de jaren ’70 bij 13 Pagncie heeft gediend; ongeveer dezelfde periode als ik. M.a.w., stof genoeg om de tijd te vullen. Ik heb hem geïnformeerd over het Regiment Genietroepen, wat bij hem helemaal onbekend was. Wie weet tot ziens in mei 2017, onze regimentsverjaardag.

Voor jou, M.

Rond 19.45 uur zijn de bussen op de parkeerplaats en ik zoek een mooi plekje aan het raam. Niet dat dat veel uitmaakt, want het is in de Ardennen aardedonker. Om 21.00 uur – na aankomst in Margraten – wordt het thuisfront geïnformeerd, de schoenen gewisseld, op weg naar huis en dit keer niet door de nieuwe tunnel, bij aankomst douchen en vervolgens naar bed. Het is een mooie, lange dag geweest. Jammer dat er geen sneeuw lag.

Leave a Reply

You can use these HTML tags

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

  

  

  

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.