‘Memory Walk’

	Datum:	12 maart 2016
	Naam:	Dekenale Wandel- en Fietstocht.
	Organisator:	Dekenale Vastenaktie regio Heusden
	Plaats:	Nieuwkuijk
	Aantal km’s:	40
	Duur ±:	8,5 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Een vreemde titel voor een prima wandeling. Vandaag dicht bij huis gelopen, al heeft de ‘Waterpoort’ behoorlijk aan me getrokken. Maar dat zat er deze week niet in.

Zoals elke woensdag, de afgelopen woensdagmiddag gewandeld met mijn wandelmaatje Henk van 83 jaar uit het verpleeg-/verzorgingshuis. Met slecht weer gingen we altijd door de gangen en het trappenhuis op en af, met mooi weer de jas aan en naar buiten om het gebouw met als feestelijke afsluiting ‘n kop koffie met koek in “De Hop”, het café van het huis. Het werd afgelopen woensdag een buitenrondje door de frisse lucht in een lekker voorjaarszonnetje. Met zijn 83 jaar liep Henk nog goed en al was alles in het hoofd erg ‘wazig’ en niet meer herkenbaar voor hem, hij kon je de oren van je hoofd kletsen. Donderdagochtend, tijdens het ontbijt, heeft Henk ‘Zijn Finish” bereikt. Hij gaat nu weer zelfstandig op weg. Het ga je goed, Henk.

Na een kop koffie vertrek ik rond 08.00 uur vanuit het startbureau in Nieuwkuijk voor de 40 km door de eigen omgeving. Op weg na de start was het nog frisjes, maar na een paar km stevig stappen is dat voorbij. Het is een tocht met een prima verzorging: 9 controle-/rustposten en een afsluitende finishpost. Genoeg gelegenheid om te eten, snoepen, drinken en rusten, al moet dat ook niet te lang duren; de sluiting is om 17.00 uur. Voor mij gold: 40 km, dus 8 uur.

Grote Kerk, Vlijmen

De eerste rustpost ligt al op 1,6 km in de wijkwinkel. Vorig jaar was dit 1,3 km, maar de betreffende kerk is inmiddels afgebroken. 1,6 Km is wel erg vroeg. We sprokkelen een stempeltje en een schuimpje en gaan door naar de grote kerk in Vlijmen op 3,8 km. Die staat er gelukkig nog. Ook hier een stempeltje en nu een appel. Onderweg loop je diverse bekenden uit het dorp tegen het lijf, die je appelig aanstaren met een vragende blik zo van: “Ben je wel wijs, zo vroeg, zo ver??” “Och, je hebt een hobby en je bent van de straat af!”

De almachtige ‘Marsleiding’ heeft het dit jaar beter voor mekaar dan vorig jaar. Toen viel gestaag de regen neer. Dit jaar echter schijnt de zon en is het een plezier om te lopen. Er kwam een moment dat zelfs mijn pet afging en terzijde werd gehangen, zo lekker was het. Vrolijk fotograferend ging het richting Hedikhuizen, als ik wordt ingehaald door twee heren met een stevige tred. Zij vroegen of ik iets kwijt was en toverden mij wandelpetje tevoorschijn. Verdulleme!! Was ik die ergens verloren! Eerlijk vertelden ze me dat het niet hun verdienste was, maar van twee dames die ik al fotograferend en petdragend was gepasseerd.

Nou is die pet zelf niet schokkend; € 17,00 bij Schneider in Den Bosch. Wel het logo op de pet was me dierbaar. Een groene slak met daaronder de kreet “Walker”. In de jaren 50 van de vorige eeuw was dit een degelijk tentenmerk. Mijn vader was de trotse bezitter van zo’n tent en de hele familie ging hiermee geregeld op vakantie. Zelf ben ik er ook nog mee op vakantie gegaan met mijn kinderen. Maar op zeker moment was er geen eer mee te behalen en hij verdween op de zolder.  Bij een opruimactie bleek het doek deels te zijn verteerd: dus rijp voor de container. Maar voor hij daarin verdween, heb ik de merkplaatjes verwijderd. Die zijn nadien o.m. op mijn wandelpetje een nieuw leven begonnen.  Dus erg blij was ik wel, toen ik mijn petje terugkreeg.

Lunch in Heusden

De rust in Heusden-Vesting – op 15 km – wordt de eerste rust waar de boterhammen soldaat worden gemaakt. Met een kop koffie bij de hand, is er genoeg gespreksstof tussen de wandelaars in de sacristie van het kerkgebouw. Het meest genoemd is het fabelachtige weer, gevolgd door de 100-ste Nijmeegse Vierdaagse. Twee bekende wandeldames volgen me al de hele ochtend: Henny en Anja. Door de jaren heen kom je elkaar geregeld tegen, wat altijd een gezellig weerzien is. Gelukkig kan ik hen voorblijven.

Overleden in”5685″.

Van Heusden-Vesting naar de volgende stop in Elshout is een dikke 5,5 km. Vlak buiten de vesting ligt een heel klein Joods kerkhofje. Hier zie ik naast het ‘gewone’ jaar van overlijden 1923 ook het jaar van overlijden ‘5683’. De Hebreeuwse kalender (Hebreeuws: הלוח העברי / ha’loeach ha’iwri) rekent vanaf het jaar waarvan volgens het jodendom de schepping van de wereld heeft plaatsgevonden. Heel bijzonder.

Na zo’n 6 km in Elshout neem ik nog wat rust, al heb ik geen problemen met het lopen. Na enig moment wordt het erg druk met wandelaars en fietsers. Ook mijn twee ‘schaduwen’ komen binnen, dus ga ik plaats maken. Hier zitten we op de route van de 80 van de Langstraat. In een kapelletje en steek ik een kaarsje aan en dwaal ik wat af van de werkelijkheid. Edoch, de tijd roept en ik ga verder.  De route gaat verder naar Waalwijk, aka Wolluk en voert de wandelaars over de mooi gerestaureerde oude spoorbrug, nu het Halvezolen fietspad. In de nabijheid van de rust is de Wollukse brandweer drukdoende een wagen van de vuilophaaldienst te blussen. Grote rookwolken stijgen uit de laadbak. Vreemd, zo warm was het nou ook weer niet. De rust in Wolluk is klein en rustig. Enkel de 40-kmlopers komen hier langs. Een wandelaar vertelt boeiend over zijn tocht naar Santiago de Compostela.  In Wolluk kunnen we nog van een kop koffie met cake genieten

In Waalwijk leek het er op dat de Belastingdienst een nieuw kantoor had geopend. De naam van het gebouw was in zo’n geval wel erg goed gekozen “de blyde incomste“.  Elke dinsdag en donderdag loopt hier een wandeltraingsgroepje zijn rondjes van zo’n 10 km. Ik weet dus precies waar ik uithang. In Drunen, de laatste stempelpost, tref ik mijn medebestuurslid van de Bossche 100. Een oude rot in het wandelgebeuren met een staat van dienst, die ik nooit en te nimmer zal overtreffen. Voor hem zat de tocht erop; zijn startlocatie vanochtend was Drunen.

Anja en Henny

Vlak na het vertrek in Drunen lopen de dames de eerste afslag voorbij. Maar goed dat ik zo’n 100 meter achter hen loop. Gezamenlijk stappen we richting onze finish in Nieuwkuijk. De Emmamolen geeft het eind van de tocht aan. Niet lang daarna komt het patronaat in zicht; onze start van vanochtend. De kilometerteller geeft 40,9 km binnen 8,5 uur aan. Niet slecht voor een training voor Nijmegen. Ik dank de dames en verdwijn op de fiets richting een warme douche. Tegen de avond wordt het toch nog frisjes.

Henny en Anja, dank voor de prettige spaarzame momenten onderweg. Die waren erg gezellig. Thxs! Ook de organisatie en alle vrijwilligers, dank voor deze mooie wandeldag.