12 of 13 …. ? …. 13 = 12!

	Datum:	18 april 2015
	Naam:	Rode Kruis Bloesemtocht
	Organisator:	stg Rode Kruis Bloesemtocht
	Plaats:	Geldermalsen
	Aantal km’s:	40
	Duur ±:	9,5 uur
	Google Earth	GDB-file (Garmin)	GPX-file	Foto’s

Aan het Via Vierdaagse ontbijt

Om vijf uur gaat de wekker, om half zes arriveren de dames Karin en Miranda en met mijn auto gaat het dan richting Beesd. Nog net op tijd kunnen we een treintje eerder nemen en zodoende stappen we al iets over zes de veilinghal binnen. Rododendron!!, ik heb mijn startbewijs thuis laten liggen. Grrrrrrrrrr, dat heb ik weer. Zo wordt het dan toch nog een dure wandeltocht. Op ons gemak wordt er nog ontbeten en een kop koffie gedronken.

Deze tocht is redelijk bekend, afgezien een kleine aanpassing in het parcours van de 40km. De dames ben ik al snel kwijt, maar ja, foto’s maken bij de diverse militaire bruggen en een praatje met de collega’s kost ook tijd. De dames zouden bij post De Jong (15km) de eerste rust houden. Oké. De zon doet zijn best en het ziet er naar uit dat het een prachtige dag gaat worden.

Na de post Notenboom, een heel bekend etablissement in Beesd voor wandelaars, komt de molen ‘De Vrijheid’ in beeld. Hij ligt er prachtig bij, de wieken draaien en hij is open voor bezoekers, dus leg ik mijn rugzak af en klauter naar boven. Het kraakt en draait om me heen. Op de een na bovenste verdieping heb ik een prachtig uitzicht op de aankomende wandelaars vanuit Beesd. Ik schiet hier een aantal shotjes en ga snel weer naar beneden. Met een dankgroet aan de molenaar ga ik weer op pad.

Zicht op Beesd

Bij post De Jong is niemand te zien, althans niet van de twee dames, en dus stiefel ik door naar de 20km post De Schakel. Een mooie afstand om te lunchen. Onderweg nog geprobeerd om mensen te laten begrijpen dat wandelen heel leuk is; zelfs tochtjes van 80 km. Of dat gelukt is …..?

Voorbij fort Asperen is een nieuwe lus in het parkoers, inbegrepen een nieuwe rustpost met de edele naam Geofort. En inderdaad, een hele verbetering. Mooie locatie, voldoende ruimte, goede bankjes, top! Hier tref ik de dames aan, die een prima plek hebben aan een stevige tafel. Na een, voor mij aanvullende, lunch gaan we weer op pad.

Tot mijn stomme verbazing heb ik nog niemand gezien van het W4W-forum. Nou ja, misschien bij de finish dan maar. We gaan verder naar Gellicum en passeren het ‘groene everzwijn’. Onderweg pluk ik links en rechts wat veldbloemen en takjes bloesem en ‘leen’ een enkele bloem uit ’n voortuintje. Handelingen die ik al sinds 2006 tijdens de Bloesemtocht doe.

In 2005, tijdens een regenachtige bloesemwandeltocht, was ik bij het overlijden van een wandelaar op de dijk van Gellicum naar Rumpt. Dat heeft op mij behoorlijke indruk gemaakt en doet je realiseren hoe dankbaar we mogen zijn. Daarom breng ik elk jaar zo’n veldboeketje. Dit jaar stonden nog enkele wandelaars bij het kleine monumentje. Na het leggen van de bloemen, bleek dat onder de wandelaars ook de echtgenote van de overledene aanwezig was. In een indrukwekkend gesprekje hoor je hoe het toentertijd allemaal is verlopen. Ze was in ieder geval heel blij met de aandacht. Een gesprek dat me nog lang zal bijblijven.

Muziek in Rumpt

Vlak voor Rumpt mis ik de soeppost waar ik meestal een kop soep pak, dus gaan we maar op zoek naar een Palmpje bij post Albertine; ik had beter moeten weten. Al jaren wordt daar geen Palm geschonken. Dan maar een gewoon pilsje. Ik ben benieuwd hoe het met de Twentse W4W-afdeling gaat en of die al op mij aan het inlopen zijn. No way, post Geofort hebben ze net verlaten. Dan maar door naar post Frutera.

Het is mij daar te druk, dus wandelen we vrolijk door. In Enspijk, voorbij de splitsing van de 25 en de 40,  geniet ik op bankje van de voorbijgangers. Een motorrijder neemt ook plaats om hier zijn echtgenote te verrassen. Wandelen was niets voor hem; wel hardlopen. Enfin, na enige tijd blijkt dat zij de 25 km-route loopt en dus nooit hier voorbij kan komen. Dus gaat hij op zoek naar een nieuwe verrassingsplek. Ikzelf stap ook weer op, ook al heb ik geen haast: ik heb de autosleutels!   LOL

In Deil vul ik nog even mijn waterfles in een volkomen verlaten, maar open, garage. De laatste km’s vallen weer samen met de overige afstanden. Het wordt iets voller, maar lang zo druk niet als in vorige edities. In een kleine, opengestelde kerk steek ik een kaasje aan op de – weer – goede afloop en rond 16.30 uur sta ik weer bij het begin.

Bij de finish is het weer goed vol. Op mij ticket thuis had ik genoteerd voor de hoeveelste keer ik deze wandeling heb gelopen. Was het nou 12 of 13; goede raad  is duur. Uiteindelijk kies ik maar voor de 13^e pin. En mocht het vandaag voor de 12^e keer zijn, dan loop ik de 13^e keer wel voor de 12^e pin.

Oja, nog even een selfie met de bloesem maken.

Van het W4W-forum niemand gezien; enkel Gejoco, die mij vlak voor de finish had geschoten. Nu nog op zoek naar mijn meerijders. Die zaten al een uurtje te bakken in de zon. Daar was het dan ook echt weer voor. Na nog even te hebben gezeten, gaat het rond17.15 uur huiswaarts: eerst met de trein naar Beesd en vervolgens met de auto naar Vlijmen.

Een prachtige tocht, top weer, een indrukwekkende ontmoeting en twee meerijders die mij rustig mijn gang lieten gaan. Wat wilt een wandelaar nog meer. Karin en Miranda, bedankt. En natuurlijk ook alle vrijwilligers en EHBO-mensen aan en op de route. CY next year!