Kennedymars Hilversum

	Datum:	9 op 10 mei 2014
	Naam:	Kennedymars
	Organisator:	sv ‘De Lat’
	Plaats:	Hilversum
	Aantal km’s:	80
	Duur ±:	19+ uur
	Google Earth	Garmin gdb-file	Gpx-file	Foto’s

Zo, deze kennedymars zit weer ‘in the pocket’. Hij stond al enige tijd in de planning, maar de diverse weermannen en -vrouwen brachten me in de twijfelmode. Zelfs op weg naar de start zag de hemel er niet geheel vriendelijk uit. En dan druk ik me nog voorzichtig uit.

Aangekomen in Hilversum had de organisatie waarschijnlijk een parkeerplaatsje voor me vrijgehouden; zowat recht voor de ingang van het startlokaal. Of dit echt geregeld was of puur toeval, laat ik maar in het midden. Het was in ieder geval wel erg makkelijk.

Binnen was het uitgedunde W4W-wandelpeloton al aanwezig: Ilonka, Appie, Jannie Eduard, Tine en Bertus met later als versterking Wil. Verder nog de nodige bekenden gezien.

Om 22.00 uur gaat het hele wandelpeloton op pad. Het is gelukkig droog, maar de straten van Hilversum zijn goeddeels verlaten. Voor de cafébezoekers is het te frisjes om buiten te zitten, m.a.w. prima wandelweer.

Op zoek naar mijn tempo loop ik geregeld voor en dan weer achter de ‘troepen’. Onderweg Gerrit, de Doctor, begroet langs de kant van de weg. Tja het is altijd wel prettig te weten dat er medische verzorging is. Hopelijk heb ik die niet nodig, maar je weet maar nooit.

Tot de eerste rust heb ik Wil en Eduard kunnen bijbenen, maar het ging me toch iets te snel en dus ben ik in mijn eigen tempo gaan lopen. Onderweg wat tijd genomen om enkele plaatjes te schieten. Fotograferen in de duisternis is altijd een crime en kost wat tijd: op de zelfontspanner en lange sluitertijden.

Bij de eerste grote binnenrust goed de tijd genomen en o.m. mijn vertrouwde oude hoge wandelschoenen ingeruild voor een paar halfhoge van net 1 week oud. Jaja, ik weet het. Achteraf gezien …….. dom….. dom …..

In Diemen gewacht op Bertus en Tine en samen met hen ben ik doorgestapt op weg naar de finish. Onderweg de belevenissen gevolgd van een jong koppeltje, dat een eigen verzorgingsploeg met VW-combi in de strijd had geworpen. Het had iets weg van haasje over: dan weer haalden zij ons in om ons vervolgens vanuit de combi voorbij te zien komen.

Tot de rust langs het Amsterdam-Rijnkanaal is het de hele tijd droog geweest, maar vanaf hier kwam de regen rustig maar gestaag naar beneden. Soms veel, soms heel weinig. Gelukkig stond er in het begin niet veel wind. Dat werd op het eind van de dag wel meer.

Het gezelschap Bertus en Tine was prima. Dan weer kletsend met Tine om vervolgens rustig met Bertus op te lopen. Met de ‘hoffotograaf van W4W’ in de nabijheid, had ik het erg rustig. Ook het weer hielp op het eind niet mee om foto’s te maken. En …….. mijn rechtervoet begon op te spelen. Blaar ?? Te nieuwe schoenen ????

Bij de tweede binnenrust in Loenen de tijd genomen om wat droogs aan te doen. Voeten in de Gehwoll van Bertus (mij Gehwoll was verhard), sokken gewisseld en maar hopen dat het uit te houden is tot de finish.

Op weg naar de voorlaatste rust gaan er donkere gedachten door het hoofd. Zal ik … zal ik niet …. Maar gelukkig brengt muziek andere gedachten en met de babbels van Tine en de fotoshoots van Bertus komen we zelfs tot aan de laatste rust. We hebben tijd genoeg en dus wordt er goed gerust.

En dat we (te) lang gerust hadden, was erg goed te voelen. De rechterhak liet weten dat ie niet blij was. Geen nood; ikzelf ook niet maar zo dicht bij het eind gaan we natuurlijk niet stoppen. Na de lange rechte stukken vóór de laatste rust, was dit laatste traject naar de finish best aangenaam. Door bossen en heideveld met hier en daar een mooi modderig pad.

Het zag er naar uit dat we veel te vroeg aan de finish zouden komen, maar mijn voorstel om drie kwartier ergens te rusten werd niet in dank aanvaard. Als blikken konden doden, …… Enfin, om 17.10 uur wordt het finishlokaal bereikt. Moe maar voldaan melden we ons af en ontvangen de broodnodige KM-stempel en – in mijn geval – het 4-tje.

Wat nog te vertellen over deze tocht?

Het zou mooi zijn als de eerste en tweede buitenrust binnen gepland konden worden. Door de wind ga je niet snel zitten en wil je snel weer op pad, zodat je niet teveel afkoeld. De aanpassing van de route door IJburg is mij wel goed bevallen. Weer eens wat anders dan dat lange stuk langs de autoweg. En ‘last but not least’, de verzorging was weer prima. Zelfs al waren we de laatste lopers, er was steeds voldoende te krijgen aan drank en etenswaren.

Na de terugreis een inspectie van de voeten: linkervoet helemaal oké; rechtervoet een stevige blaar aan de buitenkant hak. Foute schoen? Foute zooltje? Foute sok? Te los geveterd?  We hebben weer iets om te regelen vóór de NvG.

Bertus en Tine, hartelijk dank voor het op sleeptouw nemen en het gezelschap. SV’De Lat’, dank voor de prettige verzorging. En als het effe kan, de volgende keer iets minder regen. Houdoe!